ട്രെയിൻ ഹോണ്‍ മുഴക്കിക്കൊണ്ട് റെഡിയായി നിൽക്കുകയാണ്. സൗത്ത് സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും തൃശൂരിലെക്കുള്ള ടിക്കറ്റ്‌ എടുത്ത് പ്ലാറ്റ്ഫോം വഴി ഞാൻ വേഗത്തിൽ നടന്നു. തിരക്കിട്ട് കയറിയത് കൊണ്ട് ഇരിക്കാൻ സീറ്റ്‌ കിട്ടി. ജനൽ കമ്പികൾക്കിടയിലൂട നോക്കിയാൽ ഒരു ചെറിയ പെട്ടിക്കട കാണാം. അതിനേയും പിന്നിലാക്കി, ട്രെയിൻ മെല്ലെ നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഞാനിരിക്കുന്ന കമ്പാർട്ട്‌ മെന്റിൽ കോളേജ് പിള്ളേർ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നുണ്ട്. ആണ്‍പെണ്‍ വ്യത്യാസമില്ലാതെ തിക്കിയും തിരക്കിയും അവർ മുട്ടിഉരുമ്മി നിൽക്കുന്നു. ഒരുഹ്രസ്വയാത്രക്ക് കൊതിച്ച ഞാൻ കണ്ണുകളെ പുറത്തേക്കെറിഞ്ഞ് നയന മനോഹരമായ മഴയിൽ കിളിർത്ത പച്ചപ്പിനെ സാകൂതം ഇമ വെട്ടാതെ നോക്കി ഇരുന്നു.

അങ്കമാലി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തിരക്കെല്ലാം ഒരുവിധം അവസാനിച്ചു. ആ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും ഒരു യുവതിയും എട്ട് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയും കയറി. അവർ എനിക്ക് അഭിമുഖമായി ഇരുന്നു. നീല റിബ്ബൻ കൊണ്ട് മനോഹരമായി മുടിക്കെട്ടിവെച്ച ആ കുട്ടിയെ നോക്കി ഞാനൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. കുഞ്ഞിപല്ലുകൾ വിടർത്തി അവളെന്നെയും നോക്കി ചിരിച്ചു. തിരക്കൊഴിഞ്ഞ് സീറ്റ് വിചനമായപ്പോൾ അവളെന്റെ അരികിൽ വന്നിരുന്നു. ഞാനവളെ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു. അവൾക്കത് നന്നായി ഇഷ്ടമായെന്ന് നിഷ്കളങ്കത നിറഞ്ഞ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ വായിച്ചെടുത്തു. അവളെന്റെ കാലിൽ കുഞ്ഞു വിരലുകൾ കൊണ്ട് പിച്ചി. പ്രായം മറന്ന് ഞാനെന്ന ഇരുപതിനാലുക്കാരൻ ഒരു കുഞ്ഞായി മാറി. അവളൊപ്പം കൂടി.

മൊബൈലിൽ നോട്ടിഫിക്കേഷെൻ വന്നപ്പോൾ ഞാനതൊന്ന് ഓപെണ്‍ ചെയ്ത് നോക്കി. മുഖപുസ്തകത്തിൽ ക്ലോസ് ഫ്രണ്ട് ലിസ്റ്റിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയ എഴുതുക്കാരനായ സുഹൃത്തൊരു പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഞാനതിൽ കണ്ണോടിക്കുമ്പോൾ അവളെന്റെ മൊബൈലിലേക്ക് നോക്കി. ഞാൻ വായിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവളെന്റെ അരികിലേക്ക് ചേർന്ന് ഇരുന്ന് ഫോണിന്റെ സ്ക്രീനിലേക്ക് കണ്ണുകൾ കൂർപ്പിച്ചു. ഞാനവളെ കൈകൾ കൊണ്ട് എന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു.

വായന കഴിഞ്ഞ് അവളുടെ വിരലുകൾ കോർത്തെടുത്ത് ഞാൻ ചോദിച്ചു..

"കഥകൾ വായിക്കാൻ ഇഷ്ടമാണോ..?"

അവളൊന്ന് തലയാട്ടി.

"ഞാനൊരു കഥ പറഞ്ഞ് തരട്ടെ..? ഒരു അത്ഭുത പൂവിന്റെ.."

അവളെന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഇടതടവില്ലാതെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കുന്നു. ഞാനവളെ മുടിയിൽ തലോടികൊണ്ട് ചോദിച്ചു

"മോളുന്റെ പേരെന്താ..?"

"മോനിഷ.."

അമ്മയാണ് പേര് പറഞ്ഞത്. ഞങ്ങളെ രണ്ട് പേരെയും അവളുടെ അമ്മ മാറി മാറി നോക്കികൊണ്ട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു.

"അവൾ സംസാരിക്കില്ല.."

അവളുടെ അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് കണ്ടിട്ടും കാണാത്ത ഭാവത്തിൽ ഞാനവളുടെ കയ്യിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചു. അവളപ്പോഴും എന്റെ മുഖത്തേക്ക് സസൂക്ഷ്മം നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. ഒന്നും അറിയാതെ.. പറയാതെ..

-തൂലിക-