ചിത്ര ശലഭം

പാറിപ്പറന്നു നടന്നിരുന്ന ആ ചിത്ര ശലഭത്തിനെ കൂട്ടിലടച്ചപ്പോൾ സമാദാനമായതു നൊന്തു പ്രസവിഛ മാതാവിനും അപ്പനും...

കാരണം അവർക്കറിയാം അല്ലെങ്കിൽ ആ ചിറകുകൾ അതിക കാലം ഉണ്ടാകില്ലെന്നു..

എന്നാൽ അതിലൂടെ അവൾക്ക് നഷ്ടമായതു അവൾടെ സ്വപ്നമായ്രുന്നു..

ആഷകളായ്രുന്നു..

അവൾടെ നല്ല നല്ല സൗഹ്രദ വലയങ്ങളായ്രുന്നു..

എന്നിട്ടും അവൾ തകർന്നില്ല..

ജീവിഛു..

ആ കൂടിനുള്ളിൽ കിടന്നു പറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു..

ചിറകുകൾ നഷിക്കാതിരിക്കാൻ അവൾ താഴ്ന്നു പറന്നു...

ആ കൂട്ടിലെക്കൊരു സാന്ത്വനമായ് ആഷ്വാസമായ്...

അവൻ വന്നപ്പോൾ അവൾ ഓർത്തില്ല അവൾടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമാകും അവനെന്ന്...

ഉയരങ്ങളിലേക്ക് ഉയരങ്ങളിലേക്ക് അവളെ കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ടു പോകുമെന്നു...

ഇന്നവൾ പറക്കുന്നു മുംബത്തേക്കാൾ ഉയരത്തിൽ...

ഒരുപാട് പ്രതീക്ഷയോടെ...

അതിലേറെ ആശയോടെ....

അവന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു....

കൊച്ചു കൊച്ചു സങ്കടങ്ങളും 

കൊച്ചു കൊചു പിണക്കങ്ങളും..

ഒഴിച്ചാൽ..

അവൾക്കിന്നു സ്വർഗ്ഗമാണു...

അവനിക്കു ജീവനും....